साग अायो साग……….

10:22 PM

युएर्इ । रायो साग किन्नुहोस् । रायो साग…. नेपालबाट ल्याएको । कति हो दिदी ? दश रूपैयाँ भार्इ । बोली नसकिँदै २ मुठा दिनुस् । पार्कमा बसिरहेको एक जोडी पनि खासखुस कुरा गर्छन् । कस्तो नेपालको नै याद आयो हामीलार्इ नि दिनुस् न साग । एक मुठा साग लिन्छन् । फेरी उही गन्तव्यतिर लाग्छन् । काँधमा केही मुठा साग र पछाडी पलाष्टिकमा साग अनि एक सहयोगी । साग आयो साग…
युएर्इ । रायो साग किन्नुहोस् । रायो साग…. नेपालबाट ल्याएको । कति हो दिदी ? दश रूपैयाँ भार्इ । बोली नसकिँदै २ मुठा दिनुस् । पार्कमा बसिरहेको एक जोडी पनि खासखुस कुरा गर्छन् । कस्तो नेपालको नै याद आयो हामीलार्इ नि दिनुस् न साग । एक मुठा साग लिन्छन् । फेरी उही गन्तव्यतिर लाग्छन् । काँधमा केही मुठा साग र पछाडी पलाष्टिकमा साग अनि एक सहयोगी । साग आयो साग…उनी साग बेच्न अघि–अघि जान्छिन् । म पनि फोटो मात्रै भए पनि लिन्छु, भन्दै उक्त महिलाको पछिपछि लागिरहेको हुन्छु । फेरी उभिन्छु, मोबार्इल तयारी अवस्थामा छ । फोटो लिन सक्दिन् । क्रम बित्दै गयो । नसकिएपछि पार्कमा थचक्क बसे, हैन सयौं महिला पुरूष बसिरहेको पार्कमा एक अधबैशे महिला आफ्नो काँधभरी सागको मुठा लिएर बेच्दै गरेको उनको हिम्मत देखेर मलार्इ कता कता उनीसँग केही कुरा गर्न मन लाग्यो । फेरी पार्कमा यसरी असुरक्षित व्यापार गरेमा पार्कको सेक्युरेटी, सुरक्षाकर्मीले समात्ने र जरिवाना तिराउने उनलार्इ थाहा नहुन पनि सक्छ ।

फेरी उनले साग बेचिरहेको ठाँउमा गए । सुटुक्क फोटो लिन खोजे, तर उनले देखिन् । हैन यो भार्इले मेरो फोटो लिँदै छ कि क्या हो ? भार्इ फेसबुकमा नहाल्दिनु है । अचम्म, साग लिने एक भार्इले रातो आँखा बनाउँदै मलार्इ हेर्दै थियो । मलार्इ महशुस भयो । किनकी उसको साथमा पेप्सीको बोतलमा पेप्सी हैन रक्सी अनि टाउको अड्याउने काँख थियो । यस्तो हर्कत पार्कमा एउटा हैन्, दिनदाहाडै सयौं जोडी देखिन्थ्यो ।
जब साँझ पर्दै गयो, कुनाकाप्चा भरिदै जाने र दिनमा खुलेयाम पार्कमा यस्ता गतिविधि गर्ने कतिपय नेपालीहरू दुबर्इ सरकारको निगारानि र कयौंले जेल जीवन बितार्इरहेका प्रमाणहरू प्रसस्त छन् ।
हुन्छ दिदी । म केही कुरा गर्न मन लागेर भेट्न आएको भने । सम्झौता गरेर नै १/२ क्लिक लिए । उनी व्यापारमा नै ब्यस्त थिर्इन् । बोल्ने फुर्सदै थिएन् । फोन नम्बर मागेपछि सम्पर्क गर्ने बाचासहित म लागे ।
महिनामा साठीदेखि सत्तरी हजार सम्म कमाँउछु ।
माथि उल्लेखित व्यक्ति हुन् । मोरङ्, टाँडी–८ धोबेनीकी रामप्यारी धमला । रोजगारीको शिलशिलमा युएर्इ आएकी धमला कामको अलवा आफैले लगाएको साग खेतीबाट मासिक साठीदेखि सत्तरी हजार रूपैयाँ कमाउने बताएकी छिन् ।
सात बर्षअघि युएई छिरेकी उनले महिनाको २ पटक बजारमा ल्याएर साग बेच्ने गरेको बतार्इन् । १५ दिनमा कम्तिमा पनि १२ सय दिराम अर्थात ३५ हजार रूपैयाँ कमाउने गर्छिन् । व्यापार गर्न सजिलो नभएको बताउँदै उनले कहिले काँही बलदियाको (नगरपालिका) त्रास कतै नेपालीहरूले पनि जिस्क्याउने गर्दा काम गर्न अठ्यारो हुने बताइन् ।
श्रीमान सुक बहादुर धमालासँगै बस्दै आएकी रामप्यारीले सागको अलवा काँक्रो, लौका, बोडी, लसुन बाली खेतीमा मकै लगाएको बतार्इन् । कम्पनीको भिषा भएपनि घरमा काम गर्ने भएकोले तरकारी खेती गर्न पाएकोमा उनी निकै खुसी छिन् ।
जुमल्याहा छोराहरू राम–लक्ष्मण साथमा एक छोरीकी (तीन सन्तान) आमा भैसकेकी रामप्यारीले कमाएको पैसा नेपाल पठाउने र छोराहरूको पढार्इमा खर्च हुने बतार्इन् । रामलक्ष्मण कक्षा ६ मा पढ्दै छन् ।
घरको काम बाहेक बालुवामा तरकारी खेती गरेर मनग्य पैसा कमाउन पाँउदा सायद को खुसी नहोला र ? तर मेहेनत भने गर्न नै पर्छ । यसरी विदेशमा रोजगारी बाहेक आफ्नै पौरख, सीप परिचालन गरेर आम्दानी गर्नै पौरखी चेली रामप्यारीलार्इ सबैले सहयोग गर्नुपर्छ ।

You Might Also Like

0 comments

Popular Posts

Like us on Facebook

Flickr Images